Исторические мифы. Откуда они берутся и что с ними делать

Жаксылык Сабитов — историк-медиевист. Как историку ему часто приходится сталкиваться с историческими мифами: «Чингиз-хан — казах», «Настоящие казахи – голубоглазые блондины» и так далее. Профессиональному историку разоблачить эти мифы нетрудно, но обыватели с охотой в них верят.
Жаксылык считает, что мифы отражают запросы общества и касаются прежде всего тех эпох, которые слабо изучены. Проблемы исторической науки в Казахстане не дают заполнить эти лакуны, из-за чего появляются новые мифы. Среди этих проблем отсутствие научных дискуссий, слабая работа с первоисточниками, отсутствие специалистов и непрестижность профессии историка.
«С развитием исторической науки мифы станут более приближенными к исторической реальности и, возможно, менее взрывоопасными и токсичными», — уверен ученый.

Жақсылық Сәбитов – ортағасыр тарихшысы. Ол өз қызметі аясында «Шыңғыс хан – қазақ», «Нағыз қазақ – көк көзді аққұбалар» деген сарындағы тарихи мифтерге жиі ұшырасады. Кәсіби тарихшыға бұл аңыздардың ақ-қарасын ажырату қиын емес, десе де адамдар оған сенгісі кеп тұра береді.
Жақсылық мифтер қоғамдағы қажеттіліктерді көрсететінін және көбіне аз зерттелген дәуірлерден бастау алатынын алға тартады. Қазақстандағы тарих ғылымының мәселелері бұл олқылықтардың орнын толтыруға мүмкіндік бермейді, сондықтан жаңа мифтер пайда бола бермек. Мәселелер көзі ғылыми талқылаулардың аздығы мен, негізгі дереккөздермен жұмыстың нашарлығында, мамандардың аздығы мен қоғамда тарихшының беделі болмауында жатыр.
«Тарих ғылым ретінде дамыған сайын мифтер тарихи шындық шеңберінен шықпайтын болады. Әсері мен ықпалы да төмендей түседі» деген сенімде ғалым. Жаксылык Сабитов